Sigo el ritmo de cada grieta. Respiro el vacío para dar espacio. Dibujo y bailo sin llenar. No ocupo lo que aún no sé, lo que casi no es. La palabra hoy sabe extraña desde la vida inmensa, tan llena, grande y ligera, a ratos. Y así voy llegando.

Sigo el ritmo de cada grieta. Respiro el vacío para dar espacio. Dibujo y bailo sin llenar. No ocupo lo que aún no sé, lo que casi no es. La palabra hoy sabe extraña desde la vida inmensa, tan llena, grande y ligera, a ratos. Y así voy llegando.
Calma subversiva por Laura Garcia Jordan
Leer en SubstackLenta por Laura Garcia Jordan
Leer en SubstackLa dansa imperfecta por Laura Garcia Jordan
Leer en SubstackAquesta web utilitza cookies per al seu funcionament. Si vols, pots personalitzar les teves preferències.